در زمین های پیچیده یا فضاهای باریک ، بهینه سازی فرمان و مانور پشته های برقی باید از جنبه های مختلف شروع شود. می توان از طراحی مکانیسم فرمان انعطاف پذیر تر استفاده کرد ، مانند استفاده از چرخ های همه جانبه یا درایو دیفرانسیل دو چرخ. این طرح می تواند به شعاع چرخشی کوچکتر برسد و حتی نقطه را روشن کند ، در نتیجه توانایی Stacker را برای کار در فضاهای باریک بهبود می بخشد. علاوه بر این ، بهینه سازی زاویه فرمان و طراحی ساختاری تایر ، مانند استفاده از لاستیک های بزرگ و ضد لغزش ، می تواند قابلیت عبور و ثبات پشته را در زمین های پیچیده بهبود بخشد.
به روزرسانی هوشمند سیستم کنترل الکترونیکی نیز مهم است. با معرفی دقیق کنترل موتور و فناوری سنسور ، نظارت بر زمان واقعی و تنظیم زاویه فرمان Stacker ، سرعت رانندگی و وضعیت بار می توان به دست آورد. به عنوان مثال ، در یک فضای باریک ، سیستم می تواند به طور خودکار سرعت را کاهش داده و پاسخ فرمان را برای اطمینان از عملکرد ایمن بهینه کند. در عین حال ، با نصب سنسورهای موقعیت و سیستم های تشخیص مانع ، Stacker می تواند به طور هوشمندانه محیط را قضاوت کرده و مسیرهای فرمان و رانندگی را بهینه کند.
توزیع برق و ساختار بدن نیز عوامل اصلی مؤثر بر مانور هستند. در زمین های پیچیده ، Stackers می تواند از فناوری چهار چرخ یا فناوری قفل دیفرانسیل برای بهبود راندمان توزیع انرژی هر چرخ استفاده کرده و از ثبات و گرفتن جاده های ناهموار اطمینان حاصل کند. از نظر طراحی بدن ، پایین آمدن مرکز ثقل و کوتاه کردن پایه چرخ می تواند پایداری و انعطاف پذیری تجهیزات را بهبود بخشد ، در حالی که توانایی تعادل خود را در هنگام دامنه یا چرخش افزایش می دهد.
بهینه سازی ارگونومیک سیستم عامل نباید نادیده گرفته شود. درایور با طراحی یک رابط کنترل بصری تر ، مانند استفاده از سیستم کمک الکترونیکی فرمان یا عملکرد لمسی ، می تواند جهت و سرعت پشته را با دقت بیشتری کنترل کند. علاوه بر این ، معرفی حالت های کنترل قابل تنظیم ، مانند تغییر خودکار به "حالت سازگاری زمین" در زمین های پیچیده ، می تواند انعطاف پذیری و کارآیی عملکرد را بیشتر بهبود بخشد.
همراه با معرفی فناوری ناوبری هوشمند ، استکرهای تمام الکتریکی می توانند با فضاهای پیچیده سازگار تر سازگار شوند. به عنوان مثال ، با نصب LIDAR ، دوربین یا سایر سنسورهای ناوبری ، استکرها می توانند به برنامه ریزی مسیر خودمختار یا عملکردهای ناوبری نیمه اتوماتیک دست یابند. استفاده از این فناوری ها نه تنها فرمان و مانور تجهیزات را بهبود می بخشد ، بلکه بار کاری راننده را نیز به میزان قابل توجهی کاهش می دهد و پتانسیل کاربرد بیشتری را در زمینه انبارداری و تدارکات مدرن نشان می دهد .3